Evidence-based richtlijnen voor de behandeling van tinnitus - Opiniestuk -
Evidence-based medicine (EBM) wordt over het algemeen gezien als de hoogste standaard voor goede geneeskunde, ook bij de behandeling van mensen met tinnitus.
Bij EBM worden de meest betrouwbare wetenschappelijke informatie, klinische ervaring en de wensen van de patiënt samengebracht.
Voor zorgverleners en artsen is het vaak handig om het beschikbare bewijs om te zetten in medische richtlijnen die gebaseerd zijn op consensus.
Hierbij wordt gekeken naar alle beschikbare onderzoeken en worden de resultaten samengevoegd om aanbevelingen te maken.
Maar, deze aanpak heeft ook nadelen!
Het houdt bijvoorbeeld niet altijd rekening met de unieke kenmerken van elke patiënt, en er kunnen belangenconflicten zijn bij de mensen die de richtlijnen maken. Ook kan het lang duren voordat nieuwe kennis wordt gebruikt in de richtlijnen. Een ander belangrijk ding om te weten is dat het ontbreken van bewijs niet betekent dat iets niet werkt.
Het behandelen van tinnitus is dus een behoorlijke uitdaging.
Waarom is er nog steeds onvoldoende bewijs voor tinnitusbehandelingen?
Omdat er te weinig klinische onderzoeken, met strenge regels, gedaan zijn en omdat de effecten van verschillende behandelingen op groepsniveau vaak maar klein zijn.
Er is wel hard gewerkt om de manier waarop onderzoek wordt uitgevoerd te verbeteren en om betere meetmethoden te ontwikkelen. Maar we hebben ook nog meer kennis nodig over de verschillende soorten tinnitus. Want niet elke tinnitus is dezelfde!
Dat er niet één magische behandeling is die voor iedereen werkt is ondertussen wel al duidelijk.
Daarom is het aangewezen om tinnitus multidisciplinair te benaderen. Verschillende experts zoals audiologen, psychologen, KNO-artsen, neuromodulatie experten, psychiaters, neurologen, kinesisten, … kunnen hun kennis en klinische expertise bundelen om de patiënt zo goed mogelijk te helpen.
Samenwerken is de boodschap!
Richtlijnen voor behandelingen zijn meestal “voorzichtig” omdat we meer weten over “oude” behandelingen dan over nieuwe, innovatieve ideeën. Maar dat betekent niet dat we niet open moeten staan voor nieuwe manieren van behandelen. We kunnen de richtlijnen vaker bijwerken en aanpassen aan nieuwe kennis en methoden.
Tot slot moeten we niet vergeten dat het allerbelangrijkste doel is om mensen met tinnitus te helpen. Richtlijnen zijn geen strikte wetten, maar meer gebaseerd op wat we op dit moment weten. Behandelaren hebben altijd de vrijheid om nieuwe behandelingen te proberen als dat nodig is, zelfs als het bewijs niet heel sterk is. Het gaat erom wat het beste is voor de patiënt, en daarbij spelen veel dingen mee, zoals hoe iemand zich voelt, wat ze willen, en wat het beste lijkt voor hun gezondheid.
Lees hier de volledige publicatie: Tinnitus Guidelines and Their Evidence Base
