Exhausted brain, een nieuw fenomeen?
Onze hersencellen communiceren zowel op een elektrische als op een chemische wijze. Beide systemen beïnvloeden elkaar; de chemische huishouding (neurotransmitters) bepaalt de gevoeligheid van de cellen terwijl de elektrische pulsen de informatiecode van de boodschap bevat. Om mentale uitputting aan te pakken is het aangewezen om beide systemen te beïnvloeden.
Met neuromodulatie (magnetische of elektrische hersenstimulatie en hersentraining) worden de elektrische signalen van de cellen aangepast terwijl de neurotransmitters (de chemische component) kunnen worden beïnvloed met medicatie. Het effect van elektrische stimulaties kan worden versterkt door de juiste medicatie toe te dienen waardoor het zinvol is om de beide behandelingstechnieken te combineren. Sommige mensen staan weigerachtig tegenover medicatie of neuromodulatie. Het is best mogelijk om enkel medicatie of enkel neuromodulatie toe te passen, de ervaring leert ons echter dat het combineren vaak sneller effect heeft.
De achterliggende gedachte is dat als gevolg van een virale infectie, chronische stress, trauma, vergiftiging, …, de hersenen onvoldoende in staat zijn om prikkels van buitenaf en vanuit het eigen lichaam te onderdrukken. Hersenen die zich in een stressmodus bevinden zullen immers alle binnenkomende prikkels als even belangrijk beschouwen waardoor het afremmen van prikkels niet meer gebeurt en de hersenen overbelast en uiteindelijk uitgeput raken.
Hersenuitputting geeft naast chronische vermoeidheid verschillende bijkomende klachten:
Fibromyalgie: Als pijnprikkels bijvoorbeeld niet goed worden onderdrukt, kan men overal of op verschillende plaatsen pijn voelen zonder dat er sprake is van een kwetsuur. (figuur 2).
Hypergevoeligheid: Als zintuiglijke prikkels niet goed worden onderdrukt, kan dit leiden tot overgevoeligheid voor licht, geluid, geuren etc.
Stoornissen van het autonome zenuwstelsel: Een gebrekkige onderdrukking van prikkels uit het lichaam zelf kan aanleiding geven tot prikkelbare darm syndroom, hartkloppingen, kortademigheid, etc.
Problemen van de spieren: Een gebrekkige onderdrukking van spierprikkels kan leiden tot spiertrekkingen, spasmen en/of spierzwakte.
Emotionele stoornissen: een gebrekkige onderdrukking van emoties kan leiden tot irritatie, emotionele overgevoeligheid, slaapstoornissen, depressie en angst.
Cognitieve stoornissen: Gegeneraliseerde, gebrekkige onderdrukking van stimuli kan leiden tot cognitieve uitputting. Dit uit zich in concentratie- en geheugenstoornissen, hersenmist, of 's ochtends niet uitgerust wakker worden.
Immunologische ontregeling: Het immuunsysteem wordt geactiveerd bij stress maar raakt uitgeput door de continue waakzaamheid. Dit kan leiden tot infecties en diffuse klachten zoals keelpijn, koortsig gevoel, gezwollen klieren, … .
Met een qEEG is het mogelijk om de activiteit van de hersenen in een "rustmodus" te meten en te vergelijken met een normatieve database. Deze meting kan een beeld geven van de mate van de centrale uitputting, wat de mogelijkheid biedt om de hersenen heel gericht te behandelen met neuromodulatie (vb TDCS, TMS, NFB) al dan niet in combinatie met medicatie.
