Verslaving
Wat is verslaving?
Met verslaving bedoelt men de aanwezigheid van een constante drang om psychoactieve middelen te gebruiken of om bepaalde gedragingen te stellen, ook al hebben deze een negatieve invloed op de gezondheid.
Middelenverslaving: De meest bekende (en sociaal aanvaarde) psychoactieve middelen zijn alcohol en tabak. Men gebruikt middelen omwille van 2 redenen: Ten eerste om zich goed te voelen en ten tweede om zich niet slecht te voelen. De tweede groep loopt het meeste risico op verslaving
omdat ze alcohol of andere middelen innemen als zelfbehandeling voor bv angst, depressie, persoonlijkheidsstoornissen, ADHD.
Ook gedragsmatige verslavingen krijgen de laatste tijd meer en meer aandacht, vooral nadat in 2013 gokverslaving werd opgenomen in de DSM-5. Dit vestigde meteen de aandacht op andere gedragsmatige verslavingen zoals gameverslaving, internetverslaving, seksverslaving, …
Voedselverslaving is een aparte verslavingsvorm.
Het verslavende product eigenlijk een middel, namelijk vet- en suikerrijk voedsel, daardoor valt ze niet binnen de groep van de zuivere gedragsmatige verslavingen. Maar omdat vet en suiker geen psychoactieve middelen zijn, hoort voedselverslaving ook niet thuis in de groep van de middelenverslaving.
Vet- en suikerrijk voedsel geeft bij deze mensen echter dezelfde fysiologische reactie in de 'beloningsgebieden' in de hersenen dan dat psychoactieve middelen hebben bij anderen.
Het grootste probleem van verslaving is hervallen.
Tot 85% van de alcoholverslaafden hervallen omwille van 3 redenen: Craving, Stress, Cues (prikkels die de craving opwekken).
Deze ‘drang’ of ‘craving’ is een essentieel onderdeel van verslaving. Het is de drijfveer van de verslaving.
Craving is het hevige ‘hongergevoel’ waar mensen met een verslaving mee worstelen wanneer ze niet in staat zijn om aan de hunkering tegemoet te komen.
fMRI en EEG studies hebben aangetoond dat dit ‘craving-gevoel’ kan gelinkt worden aan abnormale hersenactiviteit in hersengebieden zoals de dorsale anterieure cingulate cortex (dACC), nucleus accumbens(NAcc), posterieure cingulate cortex (PCC) en de pregenuale anterieure cingulate cortex (pgACC).
Hoe kan verslaving worden behandeld met neuromodulatie?
Aangezien ‘craving’ een duidelijk aan te tonen fysiologisch proces is in de hersenen, kan neuromodulatie van de betrokken hersengebieden, zoals bv. de anterieure cingulate cortex, die afwijkende werking mogelijks beïnvloeden.
Hierdoor wordt het hunkeren naar de verslavende factor (alcohol, voedsel, tabak, gokken, internet, seks, …) minder fel en is de kans dat het stopproces gemakkelijker verloopt.
Een recent gepubliceerde studie toont aan dat bij mensen met een voedselverslaving het intense verlangen om te eten tot 1 maand na een behandeling met HD-tPNS afneemt. Het verder onderzoeken en optimaliseren van deze behandeling zal het effect mogelijks verbeteren en verlengen.
Naast de behandeling met neuromodulatie is het noodzakelijk dat men zich laat begeleiden door een psycholoog of een psychiater. Neuromodulatie zal het fysiologische proces van ‘craving’ beïnvloeden.
De psycholoog of psychiater zal helpen te achterhalen hoe men in de situatie van verslaving is verzeild geraakt en helpen te voorkomen dat men weer in de verslavingsval trapt.
